34- Gece ve Sabah
Yürüyordu; ayaklarını pek hissetmez gibiydi, acaba o yürümüyor da ayaklarının altındaki yer mi hareket ediyordu, ne fark ederdi ki, ortamdaki ışık da az gibiydi; sabah alacakaranlığı mıydı yoksa akşam mı çökmüştü belli değildi, ne fark ederdi ki, yoksa biraz sis mi vardı, tepedeki yuvarlak parıltı güneş miydi, ay mıydı pek anlaşılmıyordu, zaten ne fark ederdi ki, arada bir kuş cıvıltısı, arı ya da sinek vızıltısı duyuluyor muydu acaba o da belli değildi, hatta o anda mevsimlerden bahar mıydı güz müydü hüküm süren, o da pek anlaşılmıyordu, hem ne fark ederdi ki, yürüyordu işte, kıvrımlı daracık toprak bir yolda, izini sürdüğü yol; keçi patikası dedikleri bir yola da benziyordu, bir bağ kenarındaki kurumuş bir su arkının; yer yer, yapraklarının çoğu kurumuş, çiçekleri çoktan solup büzüşmüş mezarlık zambakları tarafından işgal edilmiş bölümlerce yolun devamını bulmanın zorlaştığı kısımlar dışında, hemen yanından ona eşlik, adeta yoldaşlık ederek giden bu toprak yol, her ne kadar ark