Kendi kendime...
Bugün de kendi kendime konuşmalara yer vereyim dedim.. bakalım içimde hiç durmayan fikirler ve diyaloglar yazıya nasıl dökülecek.. ben de merak ediyorum doğrusu.. hiç plan veya ön taslak falan yapmadan aklıma gelen şeyleri yazmakta olduğum için yazı bazen anlatmak istediğim yere değil kendi istediği yerlere doğru gidiveriyor.. ben de sona geldiğimde yahu ben ne demek istemiştim ne dedim diye şaşırıyorum.. ''Men çe guyem, tamburem çe zened?''...işte gerçek amatör bir yazarın hali.. ya da zoraki blogger dediğin böyle olur.. olur mu, olur... Uçuşan fikirler en çok da sabah erken saatlerde kanat çarpıyor zihnimde.. size de öyle oluyor mu bilmem.. iyi ki yazar olmamışım.. kuşlar uçmazsa ne olacaktı o zaman.. hiç olmazsa bir yarasa bile şöyle önümden geçmese.. kanadının sesini duymasam bile belki rüzgarını hissetsem yüzümde.. belki de sivrisinek vızlaması bile yeterdi bazen.. ama ortalıkta ne sivrisinek bıraktık ne de bunları yiyerek beslenen yarasaları.. yakında