zorakiblogger

     Kaptan (patron) Sacit Sami, dişleri arasında kocaman bir Havana pürosu, başında yanlarında altın renkli sırmaları parıl parıl parlayan gösterişli kaptan şapkası, sırtında aynı biçimde omuz başlarında altın renginde sırmalı apoletleri parlayan tiril tiril beyaz gömleğiyle, neşe içinde, kaptan köşkünde ve ayakta, gözleri ufukları tararken iki eliyle tuttuğu kocaman bir ahşap tekerlek şeklindeki dümeni sürekli olarak bir tur sola bir tur sağa çevirerek gururla gülümsüyor, -nedense bu tür gemilerde cildi güneşten bronzlaşmış yakışıklı bir kaptan, dümeni devamlı bir sağa bir sola döndürürdü, böylece bu aşk gemisi ve içindeki keyiften ve aşktan sarhoş yolcuları, deniz üzerinde aynen bir sarhoşun yolda yürüyüşü gibi yılankavi bir iz çıkararak seyrederlerdi, vardır elbette bunun da bir hikmeti- , gemimizin tertemiz ve kusursuz bir işçilikle döşenmiş, verniklenmiş ve cilâlanmış bu nedenle de neredeyse ayna gibi parıldayan ahşap güvertesi üzerindeki iki genç; biraz geminin yalpalama hareket

       Hayat bazıları için çok açık ve berrak denecek kadar da saf ve basittir, çevredeki her şeyi hatta kişi kendisini bile iki kere ikinin dört ettiği kadar kolay anlaşılır, bilinir ve tanımlanabilir olarak görmektedir. Etraftaki her nesne ve canlı kolayca beyaz ve siyah gibi bir kategoriye, bir sınıfa sokulabilir, aynen market sıralarındaki ürünlerin (''görmesini bilen gözlerin gördüğü gibi'') üzerlerindeki etikette yazan bir kaç kelime ile ''ne mal olduğu'' nun anlaşıldığı gibi her şey kolaylıkla tanınır, bilinir.      Oysa etrafımızdaki canlı -hatta cansız- her şey en başta fiziksel olarak sonra da diğer tanımlayıcı özellikleri bakımından dışarıdan görüldüğü gibi değildir, keşke -belki de iyi ki öyle değil- yukardaki gibi düşünenlerin kendilerinden son derece emin bir şekilde hayat hakkındaki kanaatleri doğru ve kesin olsaydı, belki o zaman her şey daha kolay olurdu diye düşünenler çıkabilir, ama bu düşünce müsbet ilimler dediğimiz fiziksel ve matem